* link-citations in ICML writer
@ 2019-05-25 22:57 nathan.artist-s8PdfxpoPdHk1uMJSBkQmQ
[not found] ` <courier.5CE9C86C.000037B7-s8PdfxpoPdHk1uMJSBkQmQ@public.gmane.org>
0 siblings, 1 reply; 5+ messages in thread
From: nathan.artist-s8PdfxpoPdHk1uMJSBkQmQ @ 2019-05-25 22:57 UTC (permalink / raw)
To: pandoc-discuss-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw
The link-citations option, which makes citations hyperlinks to the
corresponding bibliography entries created by pandoc-citeproc, works very
well in, e.g., the DOCX and HTML writers. It doesn't appear to work in the
ICML writer, if I'm not mistaken. Has anyone planned to add (or fix) the
link-citations option to the ICML writer? If not, I could probably figure
out what the ICML output should be if someone else (Mauro Bieg?) could use
that to update the ICML writer.
^ permalink raw reply [flat|nested] 5+ messages in thread
* Re: link-citations in ICML writer
[not found] ` <courier.5CE9C86C.000037B7-s8PdfxpoPdHk1uMJSBkQmQ@public.gmane.org>
@ 2019-05-26 17:55 ` mb21
[not found] ` <5d9a4c7a-92fa-490a-999a-e8cd2efd508e-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
0 siblings, 1 reply; 5+ messages in thread
From: mb21 @ 2019-05-26 17:55 UTC (permalink / raw)
To: pandoc-discuss
[-- Attachment #1.1: Type: text/plain, Size: 1377 bytes --]
But normal document-internal links work? I actually can't remember if I
ever got the ICML writer to do that. I.e. this markdown:
# test
[link](#test)
But if you would know the expected ICML XML, I could certainly take a
look...
cheers,
Mauro
On Sunday, May 26, 2019 at 1:10:01 AM UTC+2, Nathan wrote:
>
> The link-citations option, which makes citations hyperlinks to the
> corresponding bibliography entries created by pandoc-citeproc, works very
> well in, e.g., the DOCX and HTML writers. It doesn't appear to work in the
> ICML writer, if I'm not mistaken. Has anyone planned to add (or fix) the
> link-citations option to the ICML writer? If not, I could probably figure
> out what the ICML output should be if someone else (Mauro Bieg?) could use
> that to update the ICML writer.
>
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "pandoc-discuss" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to pandoc-discuss+unsubscribe-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To post to this group, send email to pandoc-discuss-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/pandoc-discuss/5d9a4c7a-92fa-490a-999a-e8cd2efd508e%40googlegroups.com.
For more options, visit https://groups.google.com/d/optout.
[-- Attachment #1.2: Type: text/html, Size: 2698 bytes --]
^ permalink raw reply [flat|nested] 5+ messages in thread
* Re: link-citations in ICML writer
[not found] ` <5d9a4c7a-92fa-490a-999a-e8cd2efd508e-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
@ 2019-05-26 19:51 ` Nathan
[not found] ` <4b258fea-27c1-478e-8ddf-881200ced51c-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
0 siblings, 1 reply; 5+ messages in thread
From: Nathan @ 2019-05-26 19:51 UTC (permalink / raw)
To: pandoc-discuss
[-- Attachment #1.1: Type: text/plain, Size: 2075 bytes --]
It appears that document-internal links don't work. InDesign differentiates
between hyperlinks (external links) and cross-references (document-internal
links). But all links created by Pandoc's ICML writer are currently
imported to InDesign as hyperlinks (external links).
I am using InDesign CS5.5 (v7.5), not the most recent version of InDesign,
but I believe the ICML features needed here have been standardized since
CS4 (v6).
After I do more research and testing, I will send a couple of ICML files:
one showing current output from the ICML writer and one showing desired
output.
On Sunday, May 26, 2019 at 1:55:36 PM UTC-4, mb21 wrote:
>
> But normal document-internal links work? I actually can't remember if I
> ever got the ICML writer to do that. I.e. this markdown:
>
> # test
>
> [link](#test)
>
>
> But if you would know the expected ICML XML, I could certainly take a
> look...
>
> cheers,
> Mauro
>
>
> On Sunday, May 26, 2019 at 1:10:01 AM UTC+2, Nathan wrote:
>>
>> The link-citations option, which makes citations hyperlinks to the
>> corresponding bibliography entries created by pandoc-citeproc, works very
>> well in, e.g., the DOCX and HTML writers. It doesn't appear to work in
>> the
>> ICML writer, if I'm not mistaken. Has anyone planned to add (or fix) the
>> link-citations option to the ICML writer? If not, I could probably figure
>> out what the ICML output should be if someone else (Mauro Bieg?) could
>> use
>> that to update the ICML writer.
>>
>
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "pandoc-discuss" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to pandoc-discuss+unsubscribe-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To post to this group, send email to pandoc-discuss-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/pandoc-discuss/4b258fea-27c1-478e-8ddf-881200ced51c%40googlegroups.com.
For more options, visit https://groups.google.com/d/optout.
[-- Attachment #1.2: Type: text/html, Size: 3280 bytes --]
^ permalink raw reply [flat|nested] 5+ messages in thread
* Re: link-citations in ICML writer
[not found] ` <4b258fea-27c1-478e-8ddf-881200ced51c-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
@ 2019-05-27 5:30 ` Nathan
[not found] ` <ce1beb61-a8dc-4781-a0b0-2a0010c3bf97-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
0 siblings, 1 reply; 5+ messages in thread
From: Nathan @ 2019-05-27 5:30 UTC (permalink / raw)
To: pandoc-discuss
[-- Attachment #1.1: Type: text/plain, Size: 20285 bytes --]
Attached are two ICML files: current-output.html and desired-output.html;
the first is the current output of Pandoc's ICML writer and the second is
the desired output if hyperlinks and cross-references are to import
correctly into InDesign (including links from citations to corresponding
bibliography entries generated by pandoc-citeproc). I hope that this can be
used to improve Pandoc's ICML writer. The Markdown source is below, and the
CSL file is from https://www.zotero.org/styles/apa
Use your favorite diff viewer to view all changes. Here is a summary of
changes:
- Internal links should use HyperlinkTextDestination, NOT
HyperlinkURLDestination
- Internal-link source points should use CrossReferenceSource, NOT
HyperlinkTextSource
- HyperlinkTextDestination tags for internal-link destination points should
be inserted at relevant points, NOT listed at end of file
- DestinationUniqueKey of each link (internal and external) should be
unique, NOT the same
- CrossReferenceFormat tag should be present and referenced in the
AppliedFormat attribute of CrossReferenceSource tags
- Name attribute should have relevant values (see desired-output.icml)
---
author: Baruch Spinoza
baseheaderlevel: 1
csl: 'apa.csl'
link-citations: true
references:
- id: Citation3:2019
type: webpage
author:
- family: Last3
given: First3
issued:
- year: 2019
title: Title3
URL: https://pandoc.org/MANUAL.html
- id: Citation2:2018
type: webpage
author:
- family: Last2
given: First2
issued:
- year: 2018
title: Title2
URL: https://www.adobe.com/InDesign
- id: Citation1:2017
type: book
author:
- family: Last1
given: First1
issued:
- year: 2017
title: Title1
publisher: Publisher1
publisher-place: Address1
title: 'Tractatus de intellectus emendatione (excerpt)'
---
Introduction
------------
All author–date citations, such as @Citation1:2017 and
@Citation2:2018 and @Citation3:2019, refer to the list of references
at the end of this document. Here is a list of sections:
1. [De bonis quae homines plerumque appetunt][]
2. [De bono vero et summo][]
3. [Quaedam vivendi regulae][]
4. [De optimo modo percipiendi][]
De bonis quae homines plerumque appetunt
----------------------------------------
Postquam me experientia docuit, omnia, quae in communi vita frequenter
occurrunt, vana et futilia esse; cum viderem omnia, a quibus et quae
timebam, nihil neque boni neque mali in se habere, nisi quatenus ab iis
animus movebatur; constitui tandem inquirere, an aliquid daretur, quod
verum bonum et sui communicabile esset, et a quo solo reiectis ceteris
omnibus animus afficeretur; imo an aliquid daretur, quo invento et
acquisito continua ac summa in aeternum fruerer laetitia.
Dico me tandem constituisse. Primo enim intuitu inconsultum videbatur,
propter rem tunc incertam certam amittere velle. Videbam nimirum
commoda, quae ex honore ac divitiis acquiruntur, et quod ab iis
quaerendis cogebar abstinere, si seriam rei alii novae operam dare
vellem, et si forte summa felicitas in iis esset sita, perspiciebam me
ea debere carere; si vero in iis non esset sita eisque tantum darem
operam, tum etiam summa carerem felicitate.
Volvebam igitur animo, an forte esset possibile ad novum institutum, aut
saltem ad ipsius certitudinem pervenire, licet ordo et commune vitae
meae institutum non mutaretur, quod saepe frustra tentavi. Nam quae
plerumque in vita occurrunt, et apud homines, ut ex eorum operibus
colligere licet, tamquam summum bonum aestimantur, ad haec tria
rediguntur: divitias scilicet, honorem atque libidinem. His tribus adeo
distrahitur mens, ut minime possit de alio aliquo bono cogitare.
Nam quod ad libidinem attinet, ea adeo suspenditur animus, ac si in
aliquo bono quiesceret; quo maxime impeditur, ne de alio cogitet. Sed
post illius fruitionem summa sequitur tristitia, quae si non suspendit
mentem, tamen perturbat et hebetat. Honores ac divitias prosequendo non
parum etiam distrahitur mens, praesertim ubi hae non nisi propter se
quaeruntur,[^1] quia tum supponuntur summum esse bonum.
Honore vero multo adhuc magis mens distrahitur; supponitur enim semper
bonum esse per se et tamquam finis ultimus, ad quem omnia diriguntur.
Deinde in his non datur, sicut in libidine, poenitentia, sed quo plus
utriusque possidetur, eo magis augetur laetitia, et consequenter magis
ac magis incitamur ad utrumque augendum; si autem spe in aliquo casu
frustremur, tum summa oritur tristitia. Est denique honor magno
impedimento eo, quod, ut ipsum assequamur, vita necessario ad captum
hominum est dirigenda, fugiendo scilicet quod vulgo fugiunt, et
quaerendo quod vulgo quaerunt homines.
Cum itaque viderem, haec omnia adeo obstare, quominus operam novo alicui
instituto darem, imo adeo esse opposita, ut ab uno aut altero necessario
esset abstinendum, cogebar inquirere, quid mihi esset utilius; nempe, ut
dixi, videbar bonum certum pro incerto amittere velle. Sed postquam
aliquantulum huic rei incubueram, inveni primo, si hisce omissis ad
novum institutum accingerer, me bonum sua natura incertum, ut clare ex
dictis possumus colligere, omissurum pro incerto, non quidem sua natura
(fixum enim bonum quaerebam), sed tantum quoad ipsius consecutionem.
Assidua autem meditatione eo perveni, ut viderem, quod tum, modo possem
penitus deliberare, mala certa pro bono certo omitterem. Videbam enim me
in summo versari periculo, et me cogi, remedium, quamvis incertum,
summis viribus quaerere; veluti aeger letali morbo laborans, qui ubi
mortem certam praevidet, ni adhibeatur remedium, illud ipsum, quamvis
incertum, summis viribus cogitur quaerere; nempe in eo tota eius spes
est sita; illa autem omnia, quae vulgus sequitur, non tantum nullum
conferunt remedium ad nostrum esse conservandum, sed etiam id impediunt,
et frequenter sunt causa interitus eorum, qui ea possident, et semper
causa interitus eorum, qui ab iis possidentur.[^2]
Permulta enim exstant exempla eorum, qui persecutionem ad necem usque
passi sunt propter ipsorum divitias, et etiam eorum, qui, ut opes
compararent, tot periculis sese exposuerunt, ut tandem vita poenam
luerent suae stultitiae. Neque eorum pauciora sunt exempla, qui, ut
honorem assequerentur aut defenderent, miserrime passi sunt. Innumeranda
denique exstant exempla eorum, qui prae nimia libidine mortem sibi
acceleraverunt.
Videbantur porro ex eo haec orta esse mala, quod tota felicitas aut
infelicitas in hoc solo sita est; videlicet in qualitate obiecti, cui
adhaeremus amore. Nam propter illud, quod non amatur, nunquam orientur
lites, nulla erit tristitia, si pereat, nulla invidia, si ab alio
possideatur, nullus timor, nullum odium, et, ut verbo dicam, nullae
commotiones animi; quae quidem omnia contingunt in amore eorum, quae
perire possunt, uti haec omnia, de quibus modo locuti sumus.
Sed amor erga rem aeternam et infinitam sola laetitia pascit animum,
ipsaque omnis tristitiae est expers; quod valde est desiderandum
totisque viribus quaerendum. Verum non absque ratione usus sum his
verbis: modo possem serio deliberare. Nam quamvis haec mente adeo clare
perciperem, non poteram tamen ideo omnem avaritiam, libidinem, atque
gloriam deponere.
De bono vero et summo
---------------------
Hoc unum videbam, quod, quamdiu mens circa has cogitationes versabatur,
tamdiu illa aversabatur, et serio de novo cogitabat instituto; quod
magno mihi fuit solatio. Nam videbam illa mala non esse talis
conditionis, ut remediis nollent cedere. Et quamvis in initio haec
intervalla essent rara et per admodum exiguum temporis spatium durarent,
postquam tamen verum bonum magis ac magis mihi innotuit, intervalla ista
frequentiora et longiora fuerunt; praesertim postquam vidi nummorum
acquisitionem aut libidinem et gloriam tamdiu obesse, quamdiu propter
se, et non tamquam media ad alia quaeruntur. Si vero tamquam media
quaeruntur, modum tunc habebunt, et minime oberunt, sed contra ad finem,
propter quem quaeruntur, multum conducent, ut suo loco ostendemus.
Hic tantum breviter dicam, quid per verum bonum intelligam, et simul
quid sit summum bonum. Quod ut recte intelligatur, notandum est, quod
bonum et malum non nisi respective dicantur; adeo ut una, eademque res
possit dici bona et mala secundum diversos respectus, eodem modo ac
perfectum, et imperfectum. Nihil enim in sua natura spectatum perfectum
dicetur vel imperfectum; praesertim postquam noverimus, omnia, quae
fiunt, secundum aeternum ordinem et secundum certas naturae leges fieri.
Cum autem humana imbecillitas illum ordinem cogitatione sua non
assequatur, et interim homo concipiat naturam aliquam humanam sua multo
firmiorem, et simul nihil obstare videat, quominus talem naturam
acquirat, incitatur ad media quaerendum, quae ipsum ad talem ducant
perfectionem: et omne illud, quod potest esse medium, ut eo perveniat,
vocatur verum bonum. Summum autem bonum est eo pervenire, ut ille cum
aliis individuis, si fieri potest, tali natura fruatur. Quaenam autem
illa sit natura, ostendemus suo loco, nimirum esse cognitionem unionis,
quam mens cum tota natura habet.[^3]
Hic est itaque finis, ad quem tendo, talem scilicet naturam acquirere,
et ut multi mecum eam acquirant conari, hoc est, de mea felicitate etiam
est operam dare, ut alii multi idem atque ego intelligant, ut eorum
intellectus et cupiditas prorsus cum meo intellectu et cupiditate
conveniant; utque hoc fiat, necesse est tantum de natura intelligere,
quantum sufficit ad talem naturam acquirendam;[^4] deinde formare talem
societatem, qualis est desideranda, ut quamplurimi quam facillime, et
secure eo perveniant.
Porro danda est opera morali philosophiae, ut et doctrinae de puerorum
educatione; et quia valetudo non parvum est medium ad hunc finem
assequendum, concinnanda est integra medicina; et quia arte multa, quae
difficilia sunt, facilia redduntur, multumque temporis et commoditatis
in vita ea lucrari possumus, ideo mechanica nullo modo est contemnenda.
Sed ante omnia excogitandus est modus medendi intellectus, ipsumque,
quantum initio licet, expurgandi, ut feliciter res absque errore, et
quam optime intelligat. Unde quisque iam poterit videre, me omnes
scientias ad unum finem[^5] et scopum velle dirigere, scilicet ut ad
summam humanam, quam diximus, perfectionem perveniatur; et sic omne
illud, quod in scientiis nihil ad finem nostrum nos promovet, tamquam
inutile erit reiiciendum, hoc est, ut uno verbo dicam, omnes nostrae
operationes simul et cogitationes ad hunc sunt dirigendae finem.
Quaedam vivendi regulae
-----------------------
Sed quia, dum curamus eum consequi, et operam damus, ut intellectum in
rectam viam redigamus, necesse est vivere, propterea ante omnia cogimur
quasdam vivendi regulas, tanquam bonas, supponere, has scilicet.
1. Ad captum vulgi loqui, et illa omnia operari, quae nihil impedimenti
adferunt, quominus nostrum scopum attingamus. Nam non parum emolumenti
ab eo possumus acquirere, modo ipsius captui, quantum fieri potest,
concedamus; adde, quod tali modo amicas praebebunt aures ad veritatem
audiendam.
2. Deliciis in tantum frui, in quantum ad tuendam valetudinem sufficit.
3. Denique tantum nummorum, aut cuiuscumque alterius rei quaerere,
quantum sufficit ad vitam, et valetudinem sustentandam, et ad mores
civitatis, qui nostrum scopum non oppugnant, imitandos.
4. De diversis percipiendi modis.
Hisce sic positis, ad primum, quod ante omnia faciendum est, me
accingam, ad emendandum scilicet intellectum, eumque aptum reddendum ad
res tali modo intelligendas, quo opus est, ut nostrum finem assequamur.
Quod ut fiat, exigit ordo, quem naturaliter habemus, ut hic resumam
omnes modos percipiendi, quos hucusque habui ad aliquid indubie
affirmandum vel negandum, quo omnium optimum eligam, et simul meas vires
et naturam, quam perficere cupio, noscere incipiam.
Si accurate attendo, possunt omnes ad quatuor potissimum reduci.
1. Est perceptio, quam ex auditu aut ex aliquo signo, quod vocant ad
placitum, habemus.
2. Est perceptio, quam habemus ab experientia vaga, hoc est, ab
experientia, quae non determinatur ab intellectu, sed tantum ita
dicitur, quia casu sic occurrit, et nullum aliud habemus experimentum,
quod hoc oppugnat, et ideo tanquam inconcussum apud nos manet.
3. Est perceptio, ubi essentia rei ex alia re concluditur, sed non
adaequate; quod fit, cum vel ab aliquo effectu causam colligimus, vel
cum concluditur ab aliquo universali, quod semper aliqua proprietas
concomitatur.[^6]
4. Denique perceptio est, ubi res percipitur per solam suam essentiam,
vel per cognitionem suae proximae causae.
Quae omnia exemplis illustrabo. Ex auditu tantum scio meum natalem diem,
et quod tales parentes habui, et similia; de quibus nunquam dubitavi.
Per experientiam vagam scio me moriturum; hoc enim ideo affirmo, quia
vidi alios mei similes obiisse mortem, quamvis neque omnes per idem
temporis spatium vixerint, neque ex eodem morbo obierint. Deinde per
experientiam vagam etiam scio, quod oleum sit aptum alimentum ad
nutriendam flammam, quodque aqua ad eam extinguendam apta sit; scio
etiam, quod canis sit animal latrans, et homo animal rationale, et sic
fere omnia novi, quae ad usum vitae faciunt.
Ex alia vero re hoc modo concludimus: postquam clare percipimus, nos
tale corpus sentire et nullum aliud, inde, inquam, clare concludimus
animam unitam esse corpori, quae unio est causa talis sensationis;[^7]
sed quaenam sit illa sensatio et unio, non absolute inde possumus
intelligere.[^8] Vel postquam novi naturam visus, et simul, eum habere
talem proprietatem, ut unam eandemque rem ad magnam distantiam minorem
videamus, quam si eam cominus intueamur; inde concludimus solem maiorem
esse, quam apparet, et alia his similia.
Per solam denique rei essentiam res percipitur, quando ex eo, quod
aliquid novi, scio, quid hoc sit aliquid nosse, vel ex eo, quod novi
essentiam animae, scio eam corpori esse unitam. Eadem cognitione novimus
duo et tria esse quinque, et si dentur duae lineae uni tertiae
parallelae, eas etiam inter sese parallelas etc. Ea tamen, quae hucusque
tali cognitione potui intelligere, perpauca fuerunt.
Ut autem haec omnia melius intelligantur, unico tantum utar exemplo, hoc
scilicet. Dantur tres numeri; quaerit quis quartum, qui sit ad tertium,
ut secundus ad primum. Dicunt hic passim mercatores, se scire, quid sit
agendum, ut quartus inveniatur, quia nempe eam operationem nondum
oblivioni tradiderunt, quam nudam sine demonstratione a suis magistris
audiverunt. Alii vero ab experientia simplicium faciunt axioma
universale, scilicet ubi quartus numerus per se patet, ut in his 2, 4,
3, 6, ubi experiuntur, quod ducto secundo in tertium, et producto deinde
per primum diviso fiat quotiens 6; et cum vident eundem numerum produci,
quem sine hac operatione noverant esse proportionalem, inde concludunt
operationem esse bonam ad quartum numerum proportionalem semper
inveniendum.
Sed mathematici vi demonstrationis prop. 19. lib. 7. element. Euclidis
sciunt, quales numeri inter se sint proportionales, scilicet ex natura
proportionis eiusque proprietate, quod nempe numerus, qui fit ex primo
et quarto aequalis sit numero, qui fit ex secundo et tertio. Attamen
adaequatam proportionalitatem datorum numerorum non vident; et si
videant, non vident eam vi illius propositionis, sed intuitive, nullam
operationem facientes.
De optimo modo percipiendi
--------------------------
Ut autem ex his optimus eligatur modus percipiendi, requiritur, ut
breviter enumeremus, quae sint necessaria media, ut nostrum finem
assequamur; haec scilicet:
1. Nostram naturam, quam cupimus perficere, exacte nosse, et simul
tantum de rerum natura, quantum sit necesse.
2. Ut inde rerum differentias, convenientias et oppugnantias recte
colligamus.
3. Ut recte concipiatur, quid possint pati, quid non.
4. Ut hoc conferatur cum natura et potentia hominis. Et ex istis facile
apparebit summa, ad quam homo potest pervenire, perfectio.
His sic consideratis videamus, quis modus percipiendi nobis sit
eligendus. Quod ad primum attinet, per se patet, quod ex auditu,
praeterquam quod sit res admodum incerta, nullam percipiamus essentiam
rei, sicuti ex nostro exemplo apparet; et cum singularis existentia
alicuius rei non noscatur nisi cognita essentia (uti postea videbitur),
hinc clare concludimus omnem certitudinem, quam ex auditu habemus, a
scientiis esse secludendam. Nam a simplici auditu, ubi non praecessit
proprius intellectus, nunquam quis poterit affici.
Quoad secundum; nullus etiam dicendus est, quod habeat ideam illius
proportionis, quam quaerit.[^9] Praeterquam quod sit res admodum incerta
et sine fine, nihil tamen unquam tali modo quis in rebus naturalibus
percipiet praeter accidentia, quae nunquam clare intelliguntur, nisi
praecognitis essentiis. Unde etiam et ille secludendus est.
De tertio autem aliquo modo dicendum, quod habeamus ideam rei, deinde
quod etiam absque periculo erroris concludamus; sed tamen per se non
erit medium, ut nostram perfectionem acquiramus.
Solus quartus modus comprehendit essentiam rei adaequatam, et absque
erroris periculo; ideoque maxime erit usurpandus. Quomodo ergo sit
adhibendus, ut res incognitae tali cognitione a nobis intelligantur,
simulque ut hoc quam compendiose fiat, curabimus explicare.
References
----------
[^1]: Potuisset haec latius et distinctius demonstrari, distinguendo
scilicet divitias, quae quaeruntur vel propter se vel propter
honorem vel propter libidinem vel propter valetudinem et augmentum
scientiarum et artium. Sed hoc ad suum locum reservatur, quia huius
loci non est, haec adeo accurate inquirere.
[^2]: Haec accuratius sunt demonstranda.
[^3]: Haec fusius suo loco explicantur.
[^4]: Nota, quod hic tantum curo enumerare scientias ad nostrum scopum
necessarias, licet ad earum seriem non attendam.
[^5]: Finis in scientiis est unicus, ad quem omnes sunt dirigendae.
[^6]: Hoc cum fit, nihil de causa intelligimus praeter id, quod in
effectu consideramus. Quod satis apparet ex eo, quod tum causa non
nisi generalissimis terminis explicetur, nempe his: ergo datur
aliquid; ergo datur aliqua potentia etc.; vel etiam ex eo, quod
ipsam negative exprimant: ergo non est hoc vel illud etc. In secundo
casu aliquid causae tribuitur propter effectum, quod clare
concipitur, ut in exemplo ostendemus; verum nihil praeter propria;
non vero rei essentia particularis.
[^7]: Ex hoc exemplo clare videre id est, quod modo notavi. Nam pr illam
unionem nihil intelligimus praeter sensationem ipsam, effectus
scilicet, ex quo causam, de qua nihil intelligimus, concludebamus.
[^8]: Talis conclusio quamvis certa sit, non tamen satis tuta est, nisi
maxime caventibus. Nam nisi optime caveant sibi, in errores statim
incident. Ubi enim res ita abstracte concipiunt, non autem per veram
essentiam, statim ab imaginatione confunduntur. Nam id, quod in se
unum est, multiplex esse imaginantur homines. Nam iis, quae
abstracte, seorsim et confuse concipiunt, nomina imponunt, quae ab
ipsis ad alia magis familiaria significandum usurpantur; quo fit, ut
haec imaginentur eodem modo ac eas res imaginari solent, quibus
primum haec nomina imposuerunt.
[^9]: Hic aliquanto prolixius agam de experientia, et empiricorum et
recentium philosophorum procedendi methodum examinabo.
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "pandoc-discuss" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to pandoc-discuss+unsubscribe-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To post to this group, send email to pandoc-discuss-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/pandoc-discuss/ce1beb61-a8dc-4781-a0b0-2a0010c3bf97%40googlegroups.com.
For more options, visit https://groups.google.com/d/optout.
[-- Attachment #1.2: Type: text/html, Size: 21562 bytes --]
[-- Attachment #2: current-output.icml --]
[-- Type: application/octet-stream, Size: 46711 bytes --]
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="yes"?>
<?aid style="50" type="snippet" readerVersion="6.0" featureSet="513" product="8.0(370)" ?>
<?aid SnippetType="InCopyInterchange"?>
<Document DOMVersion="8.0" Self="pandoc_doc">
<RootCharacterStyleGroup Self="pandoc_character_styles">
<CharacterStyle Self="$ID/NormalCharacterStyle" Name="Default" />
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Cite" Name="Cite">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Cite Link" Name="Cite Link">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Italic" Name="Italic" FontStyle="Italic">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Link" Name="Link">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
</RootCharacterStyleGroup>
<RootParagraphStyleGroup Self="pandoc_paragraph_styles">
<ParagraphStyle Self="$ID/NormalParagraphStyle" Name="$ID/NormalParagraphStyle"
SpaceBefore="6" SpaceAfter="6"> <!-- paragraph spacing -->
<Properties>
<TabList type="list">
<ListItem type="record">
<Alignment type="enumeration">LeftAlign</Alignment>
<AlignmentCharacter type="string">.</AlignmentCharacter>
<Leader type="string"></Leader>
<Position type="unit">10</Position> <!-- first tab stop -->
</ListItem>
</TabList>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph" Name="Footnote > Paragraph" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Header2" Name="Header2" LeftIndent="0" PointSize="30">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Header2 (unnumbered)" Name="Header2 (unnumbered)" LeftIndent="0" PointSize="30">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/NumList" Name="NumList" NumberingExpression="^#.^t" NumberingLevel="1" BulletsAndNumberingListType="NumberedList" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/NumList > first" Name="NumList > first" NumberingExpression="^#.^t" NumberingLevel="1" BulletsAndNumberingListType="NumberedList" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Paragraph" Name="Paragraph" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
</RootParagraphStyleGroup>
<RootTableStyleGroup Self="pandoc_table_styles">
<TableStyle Self="TableStyle/Table" Name="Table" />
</RootTableStyleGroup>
<RootCellStyleGroup Self="pandoc_cell_styles">
<CellStyle Self="CellStyle/Cell" AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/$ID/[No paragraph style]" Name="Cell" />
</RootCellStyleGroup>
<Story Self="pandoc_story"
TrackChanges="false"
StoryTitle=""
AppliedTOCStyle="n"
AppliedNamedGrid="n" >
<StoryPreference OpticalMarginAlignment="true" OpticalMarginSize="12" />
<!-- body needs to be non-indented, otherwise code blocks are indented too far -->
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Introduction</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>All author–date citations, such as </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>Last1 (</Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-1" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite Link">
<Content>2017</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>)</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> and </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>Last2 (</Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-2" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite Link">
<Content>2018</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>)</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> and </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>Last3 (</Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-3" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite Link">
<Content>2019</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>)</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>, refer to the list of references at the end of this document. Here is a list of sections:</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<HyperlinkTextSource Self="htss-4" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>De bonis quae homines plerumque appetunt</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<HyperlinkTextSource Self="htss-5" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>De bono vero et summo</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<HyperlinkTextSource Self="htss-6" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>Quaedam vivendi regulae</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<HyperlinkTextSource Self="htss-7" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>De optimo modo percipiendi</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De bonis quae homines plerumque appetunt</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Postquam me experientia docuit, omnia, quae in communi vita frequenter occurrunt, vana et futilia esse; cum viderem omnia, a quibus et quae timebam, nihil neque boni neque mali in se habere, nisi quatenus ab iis animus movebatur; constitui tandem inquirere, an aliquid daretur, quod verum bonum et sui communicabile esset, et a quo solo reiectis ceteris omnibus animus afficeretur; imo an aliquid daretur, quo invento et acquisito continua ac summa in aeternum fruerer laetitia.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Dico me tandem constituisse. Primo enim intuitu inconsultum videbatur, propter rem tunc incertam certam amittere velle. Videbam nimirum commoda, quae ex honore ac divitiis acquiruntur, et quod ab iis quaerendis cogebar abstinere, si seriam rei alii novae operam dare vellem, et si forte summa felicitas in iis esset sita, perspiciebam me ea debere carere; si vero in iis non esset sita eisque tantum darem operam, tum etiam summa carerem felicitate.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Volvebam igitur animo, an forte esset possibile ad novum institutum, aut saltem ad ipsius certitudinem pervenire, licet ordo et commune vitae meae institutum non mutaretur, quod saepe frustra tentavi. Nam quae plerumque in vita occurrunt, et apud homines, ut ex eorum operibus colligere licet, tamquam summum bonum aestimantur, ad haec tria rediguntur: divitias scilicet, honorem atque libidinem. His tribus adeo distrahitur mens, ut minime possit de alio aliquo bono cogitare.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Nam quod ad libidinem attinet, ea adeo suspenditur animus, ac si in aliquo bono quiesceret; quo maxime impeditur, ne de alio cogitet. Sed post illius fruitionem summa sequitur tristitia, quae si non suspendit mentem, tamen perturbat et hebetat. Honores ac divitias prosequendo non parum etiam distrahitur mens, praesertim ubi hae non nisi propter se quaeruntur,</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Potuisset haec latius et distinctius demonstrari, distinguendo scilicet divitias, quae quaeruntur vel propter se vel propter honorem vel propter libidinem vel propter valetudinem et augmentum scientiarum et artium. Sed hoc ad suum locum reservatur, quia huius loci non est, haec adeo accurate inquirere.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> quia tum supponuntur summum esse bonum.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Honore vero multo adhuc magis mens distrahitur; supponitur enim semper bonum esse per se et tamquam finis ultimus, ad quem omnia diriguntur. Deinde in his non datur, sicut in libidine, poenitentia, sed quo plus utriusque possidetur, eo magis augetur laetitia, et consequenter magis ac magis incitamur ad utrumque augendum; si autem spe in aliquo casu frustremur, tum summa oritur tristitia. Est denique honor magno impedimento eo, quod, ut ipsum assequamur, vita necessario ad captum hominum est dirigenda, fugiendo scilicet quod vulgo fugiunt, et quaerendo quod vulgo quaerunt homines.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Cum itaque viderem, haec omnia adeo obstare, quominus operam novo alicui instituto darem, imo adeo esse opposita, ut ab uno aut altero necessario esset abstinendum, cogebar inquirere, quid mihi esset utilius; nempe, ut dixi, videbar bonum certum pro incerto amittere velle. Sed postquam aliquantulum huic rei incubueram, inveni primo, si hisce omissis ad novum institutum accingerer, me bonum sua natura incertum, ut clare ex dictis possumus colligere, omissurum pro incerto, non quidem sua natura (fixum enim bonum quaerebam), sed tantum quoad ipsius consecutionem.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Assidua autem meditatione eo perveni, ut viderem, quod tum, modo possem penitus deliberare, mala certa pro bono certo omitterem. Videbam enim me in summo versari periculo, et me cogi, remedium, quamvis incertum, summis viribus quaerere; veluti aeger letali morbo laborans, qui ubi mortem certam praevidet, ni adhibeatur remedium, illud ipsum, quamvis incertum, summis viribus cogitur quaerere; nempe in eo tota eius spes est sita; illa autem omnia, quae vulgus sequitur, non tantum nullum conferunt remedium ad nostrum esse conservandum, sed etiam id impediunt, et frequenter sunt causa interitus eorum, qui ea possident, et semper causa interitus eorum, qui ab iis possidentur.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Haec accuratius sunt demonstranda.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Permulta enim exstant exempla eorum, qui persecutionem ad necem usque passi sunt propter ipsorum divitias, et etiam eorum, qui, ut opes compararent, tot periculis sese exposuerunt, ut tandem vita poenam luerent suae stultitiae. Neque eorum pauciora sunt exempla, qui, ut honorem assequerentur aut defenderent, miserrime passi sunt. Innumeranda denique exstant exempla eorum, qui prae nimia libidine mortem sibi acceleraverunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Videbantur porro ex eo haec orta esse mala, quod tota felicitas aut infelicitas in hoc solo sita est; videlicet in qualitate obiecti, cui adhaeremus amore. Nam propter illud, quod non amatur, nunquam orientur lites, nulla erit tristitia, si pereat, nulla invidia, si ab alio possideatur, nullus timor, nullum odium, et, ut verbo dicam, nullae commotiones animi; quae quidem omnia contingunt in amore eorum, quae perire possunt, uti haec omnia, de quibus modo locuti sumus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed amor erga rem aeternam et infinitam sola laetitia pascit animum, ipsaque omnis tristitiae est expers; quod valde est desiderandum totisque viribus quaerendum. Verum non absque ratione usus sum his verbis: modo possem serio deliberare. Nam quamvis haec mente adeo clare perciperem, non poteram tamen ideo omnem avaritiam, libidinem, atque gloriam deponere.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De bono vero et summo</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hoc unum videbam, quod, quamdiu mens circa has cogitationes versabatur, tamdiu illa aversabatur, et serio de novo cogitabat instituto; quod magno mihi fuit solatio. Nam videbam illa mala non esse talis conditionis, ut remediis nollent cedere. Et quamvis in initio haec intervalla essent rara et per admodum exiguum temporis spatium durarent, postquam tamen verum bonum magis ac magis mihi innotuit, intervalla ista frequentiora et longiora fuerunt; praesertim postquam vidi nummorum acquisitionem aut libidinem et gloriam tamdiu obesse, quamdiu propter se, et non tamquam media ad alia quaeruntur. Si vero tamquam media quaeruntur, modum tunc habebunt, et minime oberunt, sed contra ad finem, propter quem quaeruntur, multum conducent, ut suo loco ostendemus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hic tantum breviter dicam, quid per verum bonum intelligam, et simul quid sit summum bonum. Quod ut recte intelligatur, notandum est, quod bonum et malum non nisi respective dicantur; adeo ut una, eademque res possit dici bona et mala secundum diversos respectus, eodem modo ac perfectum, et imperfectum. Nihil enim in sua natura spectatum perfectum dicetur vel imperfectum; praesertim postquam noverimus, omnia, quae fiunt, secundum aeternum ordinem et secundum certas naturae leges fieri.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Cum autem humana imbecillitas illum ordinem cogitatione sua non assequatur, et interim homo concipiat naturam aliquam humanam sua multo firmiorem, et simul nihil obstare videat, quominus talem naturam acquirat, incitatur ad media quaerendum, quae ipsum ad talem ducant perfectionem: et omne illud, quod potest esse medium, ut eo perveniat, vocatur verum bonum. Summum autem bonum est eo pervenire, ut ille cum aliis individuis, si fieri potest, tali natura fruatur. Quaenam autem illa sit natura, ostendemus suo loco, nimirum esse cognitionem unionis, quam mens cum tota natura habet.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Haec fusius suo loco explicantur.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hic est itaque finis, ad quem tendo, talem scilicet naturam acquirere, et ut multi mecum eam acquirant conari, hoc est, de mea felicitate etiam est operam dare, ut alii multi idem atque ego intelligant, ut eorum intellectus et cupiditas prorsus cum meo intellectu et cupiditate conveniant; utque hoc fiat, necesse est tantum de natura intelligere, quantum sufficit ad talem naturam acquirendam;</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Nota, quod hic tantum curo enumerare scientias ad nostrum scopum necessarias, licet ad earum seriem non attendam.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> deinde formare talem societatem, qualis est desideranda, ut quamplurimi quam facillime, et secure eo perveniant.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Porro danda est opera morali philosophiae, ut et doctrinae de puerorum educatione; et quia valetudo non parvum est medium ad hunc finem assequendum, concinnanda est integra medicina; et quia arte multa, quae difficilia sunt, facilia redduntur, multumque temporis et commoditatis in vita ea lucrari possumus, ideo mechanica nullo modo est contemnenda.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed ante omnia excogitandus est modus medendi intellectus, ipsumque, quantum initio licet, expurgandi, ut feliciter res absque errore, et quam optime intelligat. Unde quisque iam poterit videre, me omnes scientias ad unum finem</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Finis in scientiis est unicus, ad quem omnes sunt dirigendae.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> et scopum velle dirigere, scilicet ut ad summam humanam, quam diximus, perfectionem perveniatur; et sic omne illud, quod in scientiis nihil ad finem nostrum nos promovet, tamquam inutile erit reiiciendum, hoc est, ut uno verbo dicam, omnes nostrae operationes simul et cogitationes ad hunc sunt dirigendae finem.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Quaedam vivendi regulae</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed quia, dum curamus eum consequi, et operam damus, ut intellectum in rectam viam redigamus, necesse est vivere, propterea ante omnia cogimur quasdam vivendi regulas, tanquam bonas, supponere, has scilicet.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ad captum vulgi loqui, et illa omnia operari, quae nihil impedimenti adferunt, quominus nostrum scopum attingamus. Nam non parum emolumenti ab eo possumus acquirere, modo ipsius captui, quantum fieri potest, concedamus; adde, quod tali modo amicas praebebunt aures ad veritatem audiendam.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Deliciis in tantum frui, in quantum ad tuendam valetudinem sufficit.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Denique tantum nummorum, aut cuiuscumque alterius rei quaerere, quantum sufficit ad vitam, et valetudinem sustentandam, et ad mores civitatis, qui nostrum scopum non oppugnant, imitandos.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De diversis percipiendi modis.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hisce sic positis, ad primum, quod ante omnia faciendum est, me accingam, ad emendandum scilicet intellectum, eumque aptum reddendum ad res tali modo intelligendas, quo opus est, ut nostrum finem assequamur. Quod ut fiat, exigit ordo, quem naturaliter habemus, ut hic resumam omnes modos percipiendi, quos hucusque habui ad aliquid indubie affirmandum vel negandum, quo omnium optimum eligam, et simul meas vires et naturam, quam perficere cupio, noscere incipiam.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Si accurate attendo, possunt omnes ad quatuor potissimum reduci.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Est perceptio, quam ex auditu aut ex aliquo signo, quod vocant ad placitum, habemus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Est perceptio, quam habemus ab experientia vaga, hoc est, ab experientia, quae non determinatur ab intellectu, sed tantum ita dicitur, quia casu sic occurrit, et nullum aliud habemus experimentum, quod hoc oppugnat, et ideo tanquam inconcussum apud nos manet.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Est perceptio, ubi essentia rei ex alia re concluditur, sed non adaequate; quod fit, cum vel ab aliquo effectu causam colligimus, vel cum concluditur ab aliquo universali, quod semper aliqua proprietas concomitatur.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Hoc cum fit, nihil de causa intelligimus praeter id, quod in effectu consideramus. Quod satis apparet ex eo, quod tum causa non nisi generalissimis terminis explicetur, nempe his: ergo datur aliquid; ergo datur aliqua potentia etc.; vel etiam ex eo, quod ipsam negative exprimant: ergo non est hoc vel illud etc. In secundo casu aliquid causae tribuitur propter effectum, quod clare concipitur, ut in exemplo ostendemus; verum nihil praeter propria; non vero rei essentia particularis.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Denique perceptio est, ubi res percipitur per solam suam essentiam, vel per cognitionem suae proximae causae.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Quae omnia exemplis illustrabo. Ex auditu tantum scio meum natalem diem, et quod tales parentes habui, et similia; de quibus nunquam dubitavi. Per experientiam vagam scio me moriturum; hoc enim ideo affirmo, quia vidi alios mei similes obiisse mortem, quamvis neque omnes per idem temporis spatium vixerint, neque ex eodem morbo obierint. Deinde per experientiam vagam etiam scio, quod oleum sit aptum alimentum ad nutriendam flammam, quodque aqua ad eam extinguendam apta sit; scio etiam, quod canis sit animal latrans, et homo animal rationale, et sic fere omnia novi, quae ad usum vitae faciunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ex alia vero re hoc modo concludimus: postquam clare percipimus, nos tale corpus sentire et nullum aliud, inde, inquam, clare concludimus animam unitam esse corpori, quae unio est causa talis sensationis;</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Ex hoc exemplo clare videre id est, quod modo notavi. Nam pr illam unionem nihil intelligimus praeter sensationem ipsam, effectus scilicet, ex quo causam, de qua nihil intelligimus, concludebamus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> sed quaenam sit illa sensatio et unio, non absolute inde possumus intelligere.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Talis conclusio quamvis certa sit, non tamen satis tuta est, nisi maxime caventibus. Nam nisi optime caveant sibi, in errores statim incident. Ubi enim res ita abstracte concipiunt, non autem per veram essentiam, statim ab imaginatione confunduntur. Nam id, quod in se unum est, multiplex esse imaginantur homines. Nam iis, quae abstracte, seorsim et confuse concipiunt, nomina imponunt, quae ab ipsis ad alia magis familiaria significandum usurpantur; quo fit, ut haec imaginentur eodem modo ac eas res imaginari solent, quibus primum haec nomina imposuerunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Vel postquam novi naturam visus, et simul, eum habere talem proprietatem, ut unam eandemque rem ad magnam distantiam minorem videamus, quam si eam cominus intueamur; inde concludimus solem maiorem esse, quam apparet, et alia his similia.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Per solam denique rei essentiam res percipitur, quando ex eo, quod aliquid novi, scio, quid hoc sit aliquid nosse, vel ex eo, quod novi essentiam animae, scio eam corpori esse unitam. Eadem cognitione novimus duo et tria esse quinque, et si dentur duae lineae uni tertiae parallelae, eas etiam inter sese parallelas etc. Ea tamen, quae hucusque tali cognitione potui intelligere, perpauca fuerunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut autem haec omnia melius intelligantur, unico tantum utar exemplo, hoc scilicet. Dantur tres numeri; quaerit quis quartum, qui sit ad tertium, ut secundus ad primum. Dicunt hic passim mercatores, se scire, quid sit agendum, ut quartus inveniatur, quia nempe eam operationem nondum oblivioni tradiderunt, quam nudam sine demonstratione a suis magistris audiverunt. Alii vero ab experientia simplicium faciunt axioma universale, scilicet ubi quartus numerus per se patet, ut in his 2, 4, 3, 6, ubi experiuntur, quod ducto secundo in tertium, et producto deinde per primum diviso fiat quotiens 6; et cum vident eundem numerum produci, quem sine hac operatione noverant esse proportionalem, inde concludunt operationem esse bonam ad quartum numerum proportionalem semper inveniendum.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed mathematici vi demonstrationis prop. 19. lib. 7. element. Euclidis sciunt, quales numeri inter se sint proportionales, scilicet ex natura proportionis eiusque proprietate, quod nempe numerus, qui fit ex primo et quarto aequalis sit numero, qui fit ex secundo et tertio. Attamen adaequatam proportionalitatem datorum numerorum non vident; et si videant, non vident eam vi illius propositionis, sed intuitive, nullam operationem facientes.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De optimo modo percipiendi</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut autem ex his optimus eligatur modus percipiendi, requiritur, ut breviter enumeremus, quae sint necessaria media, ut nostrum finem assequamur; haec scilicet:</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Nostram naturam, quam cupimus perficere, exacte nosse, et simul tantum de rerum natura, quantum sit necesse.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut inde rerum differentias, convenientias et oppugnantias recte colligamus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut recte concipiatur, quid possint pati, quid non.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut hoc conferatur cum natura et potentia hominis. Et ex istis facile apparebit summa, ad quam homo potest pervenire, perfectio.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>His sic consideratis videamus, quis modus percipiendi nobis sit eligendus. Quod ad primum attinet, per se patet, quod ex auditu, praeterquam quod sit res admodum incerta, nullam percipiamus essentiam rei, sicuti ex nostro exemplo apparet; et cum singularis existentia alicuius rei non noscatur nisi cognita essentia (uti postea videbitur), hinc clare concludimus omnem certitudinem, quam ex auditu habemus, a scientiis esse secludendam. Nam a simplici auditu, ubi non praecessit proprius intellectus, nunquam quis poterit affici.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Quoad secundum; nullus etiam dicendus est, quod habeat ideam illius proportionis, quam quaerit.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Hic aliquanto prolixius agam de experientia, et empiricorum et recentium philosophorum procedendi methodum examinabo.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Praeterquam quod sit res admodum incerta et sine fine, nihil tamen unquam tali modo quis in rebus naturalibus percipiet praeter accidentia, quae nunquam clare intelliguntur, nisi praecognitis essentiis. Unde etiam et ille secludendus est.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De tertio autem aliquo modo dicendum, quod habeamus ideam rei, deinde quod etiam absque periculo erroris concludamus; sed tamen per se non erit medium, ut nostram perfectionem acquiramus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Solus quartus modus comprehendit essentiam rei adaequatam, et absque erroris periculo; ideoque maxime erit usurpandus. Quomodo ergo sit adhibendus, ut res incognitae tali cognitione a nobis intelligantur, simulque ut hoc quam compendiose fiat, curabimus explicare.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2 (unnumbered)">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>References</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Last1, F. (2017). </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Italic">
<Content>Title1</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>. Address1: Publisher1.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Last2, F. (2018). Title2. Retrieved from </Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-8" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>https://www.adobe.com/InDesign</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Last3, F. (2019). Title3. Retrieved from </Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-9" Name="" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>https://pandoc.org/MANUAL.html</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
</Story>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/https%3a//pandoc.org/MANUAL.html" Name="link" DestinationURL="https://pandoc.org/MANUAL.html" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-9" Name="https://pandoc.org/MANUAL.html" Source="htss-9" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/https%3a//pandoc.org/MANUAL.html</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/https%3a//www.adobe.com/InDesign" Name="link" DestinationURL="https://www.adobe.com/InDesign" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-8" Name="https://www.adobe.com/InDesign" Source="htss-8" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/https%3a//www.adobe.com/InDesign</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#de-optimo-modo-percipiendi" Name="link" DestinationURL="#de-optimo-modo-percipiendi" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-7" Name="#de-optimo-modo-percipiendi" Source="htss-7" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#de-optimo-modo-percipiendi</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#quaedam-vivendi-regulae" Name="link" DestinationURL="#quaedam-vivendi-regulae" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-6" Name="#quaedam-vivendi-regulae" Source="htss-6" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#quaedam-vivendi-regulae</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#de-bono-vero-et-summo" Name="link" DestinationURL="#de-bono-vero-et-summo" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-5" Name="#de-bono-vero-et-summo" Source="htss-5" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#de-bono-vero-et-summo</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt" Name="link" DestinationURL="#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-4" Name="#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt" Source="htss-4" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#ref-Citation3%3a2019" Name="link" DestinationURL="#ref-Citation3:2019" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-3" Name="#ref-Citation3:2019" Source="htss-3" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#ref-Citation3%3a2019</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#ref-Citation2%3a2018" Name="link" DestinationURL="#ref-Citation2:2018" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-2" Name="#ref-Citation2:2018" Source="htss-2" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#ref-Citation2%3a2018</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/#ref-Citation1%3a2017" Name="link" DestinationURL="#ref-Citation1:2017" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-1" Name="#ref-Citation1:2017" Source="htss-1" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/#ref-Citation1%3a2017</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
</Document>
[-- Attachment #3: desired-output.icml --]
[-- Type: application/octet-stream, Size: 47336 bytes --]
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="yes"?>
<?aid style="50" type="snippet" readerVersion="6.0" featureSet="513" product="8.0(370)" ?>
<?aid SnippetType="InCopyInterchange"?>
<Document DOMVersion="8.0" Self="pandoc_doc">
<RootCharacterStyleGroup Self="pandoc_character_styles">
<CharacterStyle Self="$ID/NormalCharacterStyle" Name="Default" />
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Cite" Name="Cite">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Cite Link" Name="Cite Link">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Italic" Name="Italic" FontStyle="Italic">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
<CharacterStyle Self="CharacterStyle/Link" Name="Link">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalCharacterStyle</BasedOn>
</Properties>
</CharacterStyle>
</RootCharacterStyleGroup>
<RootParagraphStyleGroup Self="pandoc_paragraph_styles">
<ParagraphStyle Self="$ID/NormalParagraphStyle" Name="$ID/NormalParagraphStyle"
SpaceBefore="6" SpaceAfter="6"> <!-- paragraph spacing -->
<Properties>
<TabList type="list">
<ListItem type="record">
<Alignment type="enumeration">LeftAlign</Alignment>
<AlignmentCharacter type="string">.</AlignmentCharacter>
<Leader type="string"></Leader>
<Position type="unit">10</Position> <!-- first tab stop -->
</ListItem>
</TabList>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph" Name="Footnote > Paragraph" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Header2" Name="Header2" LeftIndent="0" PointSize="30">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Header2 (unnumbered)" Name="Header2 (unnumbered)" LeftIndent="0" PointSize="30">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/NumList" Name="NumList" NumberingExpression="^#.^t" NumberingLevel="1" BulletsAndNumberingListType="NumberedList" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/NumList > first" Name="NumList > first" NumberingExpression="^#.^t" NumberingLevel="1" BulletsAndNumberingListType="NumberedList" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
<ParagraphStyle Self="ParagraphStyle/Paragraph" Name="Paragraph" LeftIndent="0">
<Properties>
<BasedOn type="object">$ID/NormalParagraphStyle</BasedOn>
</Properties>
</ParagraphStyle>
</RootParagraphStyleGroup>
<RootTableStyleGroup Self="pandoc_table_styles">
<TableStyle Self="TableStyle/Table" Name="Table" />
</RootTableStyleGroup>
<RootCellStyleGroup Self="pandoc_cell_styles">
<CellStyle Self="CellStyle/Cell" AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/$ID/[No paragraph style]" Name="Cell" />
</RootCellStyleGroup>
<CrossReferenceFormat Self="u1" Name="Text Anchor Name">
<BuildingBlock Self="u1BuildingBlock0" BlockType="BookmarkNameBuildingBlock" CustomText="$ID/" AppliedDelimiter="$ID/" IncludeDelimiter="false" />
</CrossReferenceFormat>
<Story Self="pandoc_story"
TrackChanges="false"
StoryTitle=""
AppliedTOCStyle="n"
AppliedNamedGrid="n" >
<StoryPreference OpticalMarginAlignment="true" OpticalMarginSize="12" />
<!-- body needs to be non-indented, otherwise code blocks are indented too far -->
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Introduction</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>All author–date citations, such as </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>Last1 (</Content>
</CharacterStyleRange>
<CrossReferenceSource Self="htss-1" AppliedFormat="u1" Name="2017" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite Link">
<Content>2017</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>)</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> and </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>Last2 (</Content>
</CharacterStyleRange>
<CrossReferenceSource Self="htss-2" AppliedFormat="u1" Name="2018" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite Link">
<Content>2018</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>)</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> and </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>Last3 (</Content>
</CharacterStyleRange>
<CrossReferenceSource Self="htss-3" AppliedFormat="u1" Name="2019" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite Link">
<Content>2019</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Cite">
<Content>)</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>, refer to the list of references at the end of this document. Here is a list of sections:</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CrossReferenceSource Self="htss-4" AppliedFormat="u1" Name="De bonis quae homines plerumque appetunt" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>De bonis quae homines plerumque appetunt</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CrossReferenceSource Self="htss-5" AppliedFormat="u1" Name="De bono vero et summo" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>De bono vero et summo</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CrossReferenceSource Self="htss-6" AppliedFormat="u1" Name="Quaedam vivendi regulae" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>Quaedam vivendi regulae</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CrossReferenceSource Self="htss-7" AppliedFormat="u1" Name="De optimo modo percipiendi" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>De optimo modo percipiendi</Content>
</CharacterStyleRange>
</CrossReferenceSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt" Name="#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt" Hidden="false" DestinationUniqueKey="6" />
<Content>De bonis quae homines plerumque appetunt</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Postquam me experientia docuit, omnia, quae in communi vita frequenter occurrunt, vana et futilia esse; cum viderem omnia, a quibus et quae timebam, nihil neque boni neque mali in se habere, nisi quatenus ab iis animus movebatur; constitui tandem inquirere, an aliquid daretur, quod verum bonum et sui communicabile esset, et a quo solo reiectis ceteris omnibus animus afficeretur; imo an aliquid daretur, quo invento et acquisito continua ac summa in aeternum fruerer laetitia.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Dico me tandem constituisse. Primo enim intuitu inconsultum videbatur, propter rem tunc incertam certam amittere velle. Videbam nimirum commoda, quae ex honore ac divitiis acquiruntur, et quod ab iis quaerendis cogebar abstinere, si seriam rei alii novae operam dare vellem, et si forte summa felicitas in iis esset sita, perspiciebam me ea debere carere; si vero in iis non esset sita eisque tantum darem operam, tum etiam summa carerem felicitate.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Volvebam igitur animo, an forte esset possibile ad novum institutum, aut saltem ad ipsius certitudinem pervenire, licet ordo et commune vitae meae institutum non mutaretur, quod saepe frustra tentavi. Nam quae plerumque in vita occurrunt, et apud homines, ut ex eorum operibus colligere licet, tamquam summum bonum aestimantur, ad haec tria rediguntur: divitias scilicet, honorem atque libidinem. His tribus adeo distrahitur mens, ut minime possit de alio aliquo bono cogitare.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Nam quod ad libidinem attinet, ea adeo suspenditur animus, ac si in aliquo bono quiesceret; quo maxime impeditur, ne de alio cogitet. Sed post illius fruitionem summa sequitur tristitia, quae si non suspendit mentem, tamen perturbat et hebetat. Honores ac divitias prosequendo non parum etiam distrahitur mens, praesertim ubi hae non nisi propter se quaeruntur,</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Potuisset haec latius et distinctius demonstrari, distinguendo scilicet divitias, quae quaeruntur vel propter se vel propter honorem vel propter libidinem vel propter valetudinem et augmentum scientiarum et artium. Sed hoc ad suum locum reservatur, quia huius loci non est, haec adeo accurate inquirere.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> quia tum supponuntur summum esse bonum.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Honore vero multo adhuc magis mens distrahitur; supponitur enim semper bonum esse per se et tamquam finis ultimus, ad quem omnia diriguntur. Deinde in his non datur, sicut in libidine, poenitentia, sed quo plus utriusque possidetur, eo magis augetur laetitia, et consequenter magis ac magis incitamur ad utrumque augendum; si autem spe in aliquo casu frustremur, tum summa oritur tristitia. Est denique honor magno impedimento eo, quod, ut ipsum assequamur, vita necessario ad captum hominum est dirigenda, fugiendo scilicet quod vulgo fugiunt, et quaerendo quod vulgo quaerunt homines.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Cum itaque viderem, haec omnia adeo obstare, quominus operam novo alicui instituto darem, imo adeo esse opposita, ut ab uno aut altero necessario esset abstinendum, cogebar inquirere, quid mihi esset utilius; nempe, ut dixi, videbar bonum certum pro incerto amittere velle. Sed postquam aliquantulum huic rei incubueram, inveni primo, si hisce omissis ad novum institutum accingerer, me bonum sua natura incertum, ut clare ex dictis possumus colligere, omissurum pro incerto, non quidem sua natura (fixum enim bonum quaerebam), sed tantum quoad ipsius consecutionem.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Assidua autem meditatione eo perveni, ut viderem, quod tum, modo possem penitus deliberare, mala certa pro bono certo omitterem. Videbam enim me in summo versari periculo, et me cogi, remedium, quamvis incertum, summis viribus quaerere; veluti aeger letali morbo laborans, qui ubi mortem certam praevidet, ni adhibeatur remedium, illud ipsum, quamvis incertum, summis viribus cogitur quaerere; nempe in eo tota eius spes est sita; illa autem omnia, quae vulgus sequitur, non tantum nullum conferunt remedium ad nostrum esse conservandum, sed etiam id impediunt, et frequenter sunt causa interitus eorum, qui ea possident, et semper causa interitus eorum, qui ab iis possidentur.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Haec accuratius sunt demonstranda.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Permulta enim exstant exempla eorum, qui persecutionem ad necem usque passi sunt propter ipsorum divitias, et etiam eorum, qui, ut opes compararent, tot periculis sese exposuerunt, ut tandem vita poenam luerent suae stultitiae. Neque eorum pauciora sunt exempla, qui, ut honorem assequerentur aut defenderent, miserrime passi sunt. Innumeranda denique exstant exempla eorum, qui prae nimia libidine mortem sibi acceleraverunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Videbantur porro ex eo haec orta esse mala, quod tota felicitas aut infelicitas in hoc solo sita est; videlicet in qualitate obiecti, cui adhaeremus amore. Nam propter illud, quod non amatur, nunquam orientur lites, nulla erit tristitia, si pereat, nulla invidia, si ab alio possideatur, nullus timor, nullum odium, et, ut verbo dicam, nullae commotiones animi; quae quidem omnia contingunt in amore eorum, quae perire possunt, uti haec omnia, de quibus modo locuti sumus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed amor erga rem aeternam et infinitam sola laetitia pascit animum, ipsaque omnis tristitiae est expers; quod valde est desiderandum totisque viribus quaerendum. Verum non absque ratione usus sum his verbis: modo possem serio deliberare. Nam quamvis haec mente adeo clare perciperem, non poteram tamen ideo omnem avaritiam, libidinem, atque gloriam deponere.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#de-bono-vero-et-summo" Name="#de-bono-vero-et-summo" Hidden="false" DestinationUniqueKey="5" />
<Content>De bono vero et summo</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hoc unum videbam, quod, quamdiu mens circa has cogitationes versabatur, tamdiu illa aversabatur, et serio de novo cogitabat instituto; quod magno mihi fuit solatio. Nam videbam illa mala non esse talis conditionis, ut remediis nollent cedere. Et quamvis in initio haec intervalla essent rara et per admodum exiguum temporis spatium durarent, postquam tamen verum bonum magis ac magis mihi innotuit, intervalla ista frequentiora et longiora fuerunt; praesertim postquam vidi nummorum acquisitionem aut libidinem et gloriam tamdiu obesse, quamdiu propter se, et non tamquam media ad alia quaeruntur. Si vero tamquam media quaeruntur, modum tunc habebunt, et minime oberunt, sed contra ad finem, propter quem quaeruntur, multum conducent, ut suo loco ostendemus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hic tantum breviter dicam, quid per verum bonum intelligam, et simul quid sit summum bonum. Quod ut recte intelligatur, notandum est, quod bonum et malum non nisi respective dicantur; adeo ut una, eademque res possit dici bona et mala secundum diversos respectus, eodem modo ac perfectum, et imperfectum. Nihil enim in sua natura spectatum perfectum dicetur vel imperfectum; praesertim postquam noverimus, omnia, quae fiunt, secundum aeternum ordinem et secundum certas naturae leges fieri.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Cum autem humana imbecillitas illum ordinem cogitatione sua non assequatur, et interim homo concipiat naturam aliquam humanam sua multo firmiorem, et simul nihil obstare videat, quominus talem naturam acquirat, incitatur ad media quaerendum, quae ipsum ad talem ducant perfectionem: et omne illud, quod potest esse medium, ut eo perveniat, vocatur verum bonum. Summum autem bonum est eo pervenire, ut ille cum aliis individuis, si fieri potest, tali natura fruatur. Quaenam autem illa sit natura, ostendemus suo loco, nimirum esse cognitionem unionis, quam mens cum tota natura habet.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Haec fusius suo loco explicantur.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hic est itaque finis, ad quem tendo, talem scilicet naturam acquirere, et ut multi mecum eam acquirant conari, hoc est, de mea felicitate etiam est operam dare, ut alii multi idem atque ego intelligant, ut eorum intellectus et cupiditas prorsus cum meo intellectu et cupiditate conveniant; utque hoc fiat, necesse est tantum de natura intelligere, quantum sufficit ad talem naturam acquirendam;</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Nota, quod hic tantum curo enumerare scientias ad nostrum scopum necessarias, licet ad earum seriem non attendam.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> deinde formare talem societatem, qualis est desideranda, ut quamplurimi quam facillime, et secure eo perveniant.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Porro danda est opera morali philosophiae, ut et doctrinae de puerorum educatione; et quia valetudo non parvum est medium ad hunc finem assequendum, concinnanda est integra medicina; et quia arte multa, quae difficilia sunt, facilia redduntur, multumque temporis et commoditatis in vita ea lucrari possumus, ideo mechanica nullo modo est contemnenda.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed ante omnia excogitandus est modus medendi intellectus, ipsumque, quantum initio licet, expurgandi, ut feliciter res absque errore, et quam optime intelligat. Unde quisque iam poterit videre, me omnes scientias ad unum finem</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Finis in scientiis est unicus, ad quem omnes sunt dirigendae.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> et scopum velle dirigere, scilicet ut ad summam humanam, quam diximus, perfectionem perveniatur; et sic omne illud, quod in scientiis nihil ad finem nostrum nos promovet, tamquam inutile erit reiiciendum, hoc est, ut uno verbo dicam, omnes nostrae operationes simul et cogitationes ad hunc sunt dirigendae finem.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#quaedam-vivendi-regulae" Name="#quaedam-vivendi-regulae" Hidden="false" DestinationUniqueKey="4" />
<Content>Quaedam vivendi regulae</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed quia, dum curamus eum consequi, et operam damus, ut intellectum in rectam viam redigamus, necesse est vivere, propterea ante omnia cogimur quasdam vivendi regulas, tanquam bonas, supponere, has scilicet.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ad captum vulgi loqui, et illa omnia operari, quae nihil impedimenti adferunt, quominus nostrum scopum attingamus. Nam non parum emolumenti ab eo possumus acquirere, modo ipsius captui, quantum fieri potest, concedamus; adde, quod tali modo amicas praebebunt aures ad veritatem audiendam.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Deliciis in tantum frui, in quantum ad tuendam valetudinem sufficit.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Denique tantum nummorum, aut cuiuscumque alterius rei quaerere, quantum sufficit ad vitam, et valetudinem sustentandam, et ad mores civitatis, qui nostrum scopum non oppugnant, imitandos.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De diversis percipiendi modis.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Hisce sic positis, ad primum, quod ante omnia faciendum est, me accingam, ad emendandum scilicet intellectum, eumque aptum reddendum ad res tali modo intelligendas, quo opus est, ut nostrum finem assequamur. Quod ut fiat, exigit ordo, quem naturaliter habemus, ut hic resumam omnes modos percipiendi, quos hucusque habui ad aliquid indubie affirmandum vel negandum, quo omnium optimum eligam, et simul meas vires et naturam, quam perficere cupio, noscere incipiam.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Si accurate attendo, possunt omnes ad quatuor potissimum reduci.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Est perceptio, quam ex auditu aut ex aliquo signo, quod vocant ad placitum, habemus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Est perceptio, quam habemus ab experientia vaga, hoc est, ab experientia, quae non determinatur ab intellectu, sed tantum ita dicitur, quia casu sic occurrit, et nullum aliud habemus experimentum, quod hoc oppugnat, et ideo tanquam inconcussum apud nos manet.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Est perceptio, ubi essentia rei ex alia re concluditur, sed non adaequate; quod fit, cum vel ab aliquo effectu causam colligimus, vel cum concluditur ab aliquo universali, quod semper aliqua proprietas concomitatur.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Hoc cum fit, nihil de causa intelligimus praeter id, quod in effectu consideramus. Quod satis apparet ex eo, quod tum causa non nisi generalissimis terminis explicetur, nempe his: ergo datur aliquid; ergo datur aliqua potentia etc.; vel etiam ex eo, quod ipsam negative exprimant: ergo non est hoc vel illud etc. In secundo casu aliquid causae tribuitur propter effectum, quod clare concipitur, ut in exemplo ostendemus; verum nihil praeter propria; non vero rei essentia particularis.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Denique perceptio est, ubi res percipitur per solam suam essentiam, vel per cognitionem suae proximae causae.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Quae omnia exemplis illustrabo. Ex auditu tantum scio meum natalem diem, et quod tales parentes habui, et similia; de quibus nunquam dubitavi. Per experientiam vagam scio me moriturum; hoc enim ideo affirmo, quia vidi alios mei similes obiisse mortem, quamvis neque omnes per idem temporis spatium vixerint, neque ex eodem morbo obierint. Deinde per experientiam vagam etiam scio, quod oleum sit aptum alimentum ad nutriendam flammam, quodque aqua ad eam extinguendam apta sit; scio etiam, quod canis sit animal latrans, et homo animal rationale, et sic fere omnia novi, quae ad usum vitae faciunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ex alia vero re hoc modo concludimus: postquam clare percipimus, nos tale corpus sentire et nullum aliud, inde, inquam, clare concludimus animam unitam esse corpori, quae unio est causa talis sensationis;</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Ex hoc exemplo clare videre id est, quod modo notavi. Nam pr illam unionem nihil intelligimus praeter sensationem ipsam, effectus scilicet, ex quo causam, de qua nihil intelligimus, concludebamus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> sed quaenam sit illa sensatio et unio, non absolute inde possumus intelligere.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Talis conclusio quamvis certa sit, non tamen satis tuta est, nisi maxime caventibus. Nam nisi optime caveant sibi, in errores statim incident. Ubi enim res ita abstracte concipiunt, non autem per veram essentiam, statim ab imaginatione confunduntur. Nam id, quod in se unum est, multiplex esse imaginantur homines. Nam iis, quae abstracte, seorsim et confuse concipiunt, nomina imponunt, quae ab ipsis ad alia magis familiaria significandum usurpantur; quo fit, ut haec imaginentur eodem modo ac eas res imaginari solent, quibus primum haec nomina imposuerunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Vel postquam novi naturam visus, et simul, eum habere talem proprietatem, ut unam eandemque rem ad magnam distantiam minorem videamus, quam si eam cominus intueamur; inde concludimus solem maiorem esse, quam apparet, et alia his similia.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Per solam denique rei essentiam res percipitur, quando ex eo, quod aliquid novi, scio, quid hoc sit aliquid nosse, vel ex eo, quod novi essentiam animae, scio eam corpori esse unitam. Eadem cognitione novimus duo et tria esse quinque, et si dentur duae lineae uni tertiae parallelae, eas etiam inter sese parallelas etc. Ea tamen, quae hucusque tali cognitione potui intelligere, perpauca fuerunt.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut autem haec omnia melius intelligantur, unico tantum utar exemplo, hoc scilicet. Dantur tres numeri; quaerit quis quartum, qui sit ad tertium, ut secundus ad primum. Dicunt hic passim mercatores, se scire, quid sit agendum, ut quartus inveniatur, quia nempe eam operationem nondum oblivioni tradiderunt, quam nudam sine demonstratione a suis magistris audiverunt. Alii vero ab experientia simplicium faciunt axioma universale, scilicet ubi quartus numerus per se patet, ut in his 2, 4, 3, 6, ubi experiuntur, quod ducto secundo in tertium, et producto deinde per primum diviso fiat quotiens 6; et cum vident eundem numerum produci, quem sine hac operatione noverant esse proportionalem, inde concludunt operationem esse bonam ad quartum numerum proportionalem semper inveniendum.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Sed mathematici vi demonstrationis prop. 19. lib. 7. element. Euclidis sciunt, quales numeri inter se sint proportionales, scilicet ex natura proportionis eiusque proprietate, quod nempe numerus, qui fit ex primo et quarto aequalis sit numero, qui fit ex secundo et tertio. Attamen adaequatam proportionalitatem datorum numerorum non vident; et si videant, non vident eam vi illius propositionis, sed intuitive, nullam operationem facientes.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#de-optimo-modo-percipiendi" Name="#de-optimo-modo-percipiendi" Hidden="false" DestinationUniqueKey="3" />
<Content>De optimo modo percipiendi</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut autem ex his optimus eligatur modus percipiendi, requiritur, ut breviter enumeremus, quae sint necessaria media, ut nostrum finem assequamur; haec scilicet:</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList > first" NumberingContinue="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Nostram naturam, quam cupimus perficere, exacte nosse, et simul tantum de rerum natura, quantum sit necesse.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut inde rerum differentias, convenientias et oppugnantias recte colligamus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut recte concipiatur, quid possint pati, quid non.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/NumList">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Ut hoc conferatur cum natura et potentia hominis. Et ex istis facile apparebit summa, ad quam homo potest pervenire, perfectio.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>His sic consideratis videamus, quis modus percipiendi nobis sit eligendus. Quod ad primum attinet, per se patet, quod ex auditu, praeterquam quod sit res admodum incerta, nullam percipiamus essentiam rei, sicuti ex nostro exemplo apparet; et cum singularis existentia alicuius rei non noscatur nisi cognita essentia (uti postea videbitur), hinc clare concludimus omnem certitudinem, quam ex auditu habemus, a scientiis esse secludendam. Nam a simplici auditu, ubi non praecessit proprius intellectus, nunquam quis poterit affici.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Quoad secundum; nullus etiam dicendus est, quod habeat ideam illius proportionis, quam quaerit.</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle" Position="Superscript">
<Footnote>
<ParagraphStyleRange>
<CharacterStyleRange>
<Content><?ACE 4?></Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Footnote > Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Hic aliquanto prolixius agam de experientia, et empiricorum et recentium philosophorum procedendi methodum examinabo.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
</Footnote>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content> Praeterquam quod sit res admodum incerta et sine fine, nihil tamen unquam tali modo quis in rebus naturalibus percipiet praeter accidentia, quae nunquam clare intelliguntur, nisi praecognitis essentiis. Unde etiam et ille secludendus est.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>De tertio autem aliquo modo dicendum, quod habeamus ideam rei, deinde quod etiam absque periculo erroris concludamus; sed tamen per se non erit medium, ut nostram perfectionem acquiramus.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>Solus quartus modus comprehendit essentiam rei adaequatam, et absque erroris periculo; ideoque maxime erit usurpandus. Quomodo ergo sit adhibendus, ut res incognitae tali cognitione a nobis intelligantur, simulque ut hoc quam compendiose fiat, curabimus explicare.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Header2 (unnumbered)">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>References</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#ref-Citation1%3a2017" Name="#ref-Citation1%3a2017" Hidden="false" DestinationUniqueKey="9" />
<Content>Last1, F. (2017). </Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Italic">
<Content>Title1</Content>
</CharacterStyleRange>
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<Content>. Address1: Publisher1.</Content>
</CharacterStyleRange>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#ref-Citation2%3a2018" Name="#ref-Citation2%3a2018" Hidden="false" DestinationUniqueKey="8" />
<Content>Last2, F. (2018). Title2. Retrieved from </Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-8" Name="https%3a//www.adobe.com/InDesign" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>https://www.adobe.com/InDesign</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
<Br />
<ParagraphStyleRange AppliedParagraphStyle="ParagraphStyle/Paragraph">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="$ID/NormalCharacterStyle">
<HyperlinkTextDestination Self="HyperlinkTextDestination/#ref-Citation3%3a2019" Name="#ref-Citation3%3a2019" Hidden="false" DestinationUniqueKey="7" />
<Content>Last3, F. (2019). Title3. Retrieved from </Content>
</CharacterStyleRange>
<HyperlinkTextSource Self="htss-9" Name="https%3a//pandoc.org/MANUAL.html" Hidden="false">
<CharacterStyleRange AppliedCharacterStyle="CharacterStyle/Link">
<Content>https://pandoc.org/MANUAL.html</Content>
</CharacterStyleRange>
</HyperlinkTextSource>
</ParagraphStyleRange>
</Story>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/https%3a//pandoc.org/MANUAL.html" Name="https%3a//pandoc.org/MANUAL.html" DestinationURL="https://pandoc.org/MANUAL.html" DestinationUniqueKey="1" />
<Hyperlink Self="uf-9" Name="https://pandoc.org/MANUAL.html" Source="htss-9" Visible="true" DestinationUniqueKey="1">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/https%3a//pandoc.org/MANUAL.html</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<HyperlinkURLDestination Self="HyperlinkURLDestination/https%3a//www.adobe.com/InDesign" Name="https%3a//www.adobe.com/InDesign" DestinationURL="https://www.adobe.com/InDesign" DestinationUniqueKey="2" />
<Hyperlink Self="uf-8" Name="https://www.adobe.com/InDesign" Source="htss-8" Visible="true" DestinationUniqueKey="2">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkURLDestination/https%3a//www.adobe.com/InDesign</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-7" Name="#de-optimo-modo-percipiendi" Source="htss-7" Visible="true" DestinationUniqueKey="3">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#de-optimo-modo-percipiendi</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-6" Name="#quaedam-vivendi-regulae" Source="htss-6" Visible="true" DestinationUniqueKey="4">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#quaedam-vivendi-regulae</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-5" Name="#de-bono-vero-et-summo" Source="htss-5" Visible="true" DestinationUniqueKey="5">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#de-bono-vero-et-summo</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-4" Name="#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt" Source="htss-4" Visible="true" DestinationUniqueKey="6">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#de-bonis-quae-homines-plerumque-appetunt</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-3" Name="#ref-Citation3:2019" Source="htss-3" Visible="true" DestinationUniqueKey="7">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#ref-Citation3%3a2019</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-2" Name="#ref-Citation2:2018" Source="htss-2" Visible="true" DestinationUniqueKey="8">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#ref-Citation2%3a2018</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
<Hyperlink Self="uf-1" Name="#ref-Citation1%3a2017" Source="htss-1" Visible="true" DestinationUniqueKey="9">
<Properties>
<BorderColor type="enumeration">Black</BorderColor>
<Destination type="object">HyperlinkTextDestination/#ref-Citation1%3a2017</Destination>
</Properties>
</Hyperlink>
</Document>
^ permalink raw reply [flat|nested] 5+ messages in thread
* Re: link-citations in ICML writer
[not found] ` <ce1beb61-a8dc-4781-a0b0-2a0010c3bf97-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
@ 2019-06-01 17:28 ` Nathan
0 siblings, 0 replies; 5+ messages in thread
From: Nathan @ 2019-06-01 17:28 UTC (permalink / raw)
To: pandoc-discuss
[-- Attachment #1.1: Type: text/plain, Size: 21393 bytes --]
To produce the example current output, the command line used, which I
forgot to include, was:
```
pandoc 'source.md' --filter pandoc-citeproc --standalone --from=markdown
--to=icml --output 'current-output.icml'
```
I opened an issue about this on GitHub:
https://github.com/jgm/pandoc/issues/5541
On Monday, May 27, 2019 at 1:30:31 AM UTC-4, Nathan wrote:
>
> Attached are two ICML files: current-output.html and desired-output.html;
> the first is the current output of Pandoc's ICML writer and the second is
> the desired output if hyperlinks and cross-references are to import
> correctly into InDesign (including links from citations to corresponding
> bibliography entries generated by pandoc-citeproc). I hope that this can be
> used to improve Pandoc's ICML writer. The Markdown source is below, and the
> CSL file is from https://www.zotero.org/styles/apa
>
> Use your favorite diff viewer to view all changes. Here is a summary of
> changes:
>
> - Internal links should use HyperlinkTextDestination, NOT
> HyperlinkURLDestination
> - Internal-link source points should use CrossReferenceSource, NOT
> HyperlinkTextSource
> - HyperlinkTextDestination tags for internal-link destination points
> should be inserted at relevant points, NOT listed at end of file
> - DestinationUniqueKey of each link (internal and external) should be
> unique, NOT the same
> - CrossReferenceFormat tag should be present and referenced in the
> AppliedFormat attribute of CrossReferenceSource tags
> - Name attribute should have relevant values (see desired-output.icml)
>
> ---
> author: Baruch Spinoza
> baseheaderlevel: 1
> csl: 'apa.csl'
> link-citations: true
> references:
> - id: Citation3:2019
> type: webpage
> author:
> - family: Last3
> given: First3
> issued:
> - year: 2019
> title: Title3
> URL: https://pandoc.org/MANUAL.html
>
> - id: Citation2:2018
> type: webpage
> author:
> - family: Last2
> given: First2
> issued:
> - year: 2018
> title: Title2
> URL: https://www.adobe.com/InDesign
>
> - id: Citation1:2017
> type: book
> author:
> - family: Last1
> given: First1
> issued:
> - year: 2017
> title: Title1
> publisher: Publisher1
> publisher-place: Address1
>
> title: 'Tractatus de intellectus emendatione (excerpt)'
> ---
>
> Introduction
> ------------
>
> All author–date citations, such as @Citation1:2017 and
> @Citation2:2018 and @Citation3:2019, refer to the list of references
> at the end of this document. Here is a list of sections:
>
> 1. [De bonis quae homines plerumque appetunt][]
> 2. [De bono vero et summo][]
> 3. [Quaedam vivendi regulae][]
> 4. [De optimo modo percipiendi][]
>
> De bonis quae homines plerumque appetunt
> ----------------------------------------
>
> Postquam me experientia docuit, omnia, quae in communi vita frequenter
> occurrunt, vana et futilia esse; cum viderem omnia, a quibus et quae
> timebam, nihil neque boni neque mali in se habere, nisi quatenus ab iis
> animus movebatur; constitui tandem inquirere, an aliquid daretur, quod
> verum bonum et sui communicabile esset, et a quo solo reiectis ceteris
> omnibus animus afficeretur; imo an aliquid daretur, quo invento et
> acquisito continua ac summa in aeternum fruerer laetitia.
>
> Dico me tandem constituisse. Primo enim intuitu inconsultum videbatur,
> propter rem tunc incertam certam amittere velle. Videbam nimirum
> commoda, quae ex honore ac divitiis acquiruntur, et quod ab iis
> quaerendis cogebar abstinere, si seriam rei alii novae operam dare
> vellem, et si forte summa felicitas in iis esset sita, perspiciebam me
> ea debere carere; si vero in iis non esset sita eisque tantum darem
> operam, tum etiam summa carerem felicitate.
>
> Volvebam igitur animo, an forte esset possibile ad novum institutum, aut
> saltem ad ipsius certitudinem pervenire, licet ordo et commune vitae
> meae institutum non mutaretur, quod saepe frustra tentavi. Nam quae
> plerumque in vita occurrunt, et apud homines, ut ex eorum operibus
> colligere licet, tamquam summum bonum aestimantur, ad haec tria
> rediguntur: divitias scilicet, honorem atque libidinem. His tribus adeo
> distrahitur mens, ut minime possit de alio aliquo bono cogitare.
>
> Nam quod ad libidinem attinet, ea adeo suspenditur animus, ac si in
> aliquo bono quiesceret; quo maxime impeditur, ne de alio cogitet. Sed
> post illius fruitionem summa sequitur tristitia, quae si non suspendit
> mentem, tamen perturbat et hebetat. Honores ac divitias prosequendo non
> parum etiam distrahitur mens, praesertim ubi hae non nisi propter se
> quaeruntur,[^1] quia tum supponuntur summum esse bonum.
>
> Honore vero multo adhuc magis mens distrahitur; supponitur enim semper
> bonum esse per se et tamquam finis ultimus, ad quem omnia diriguntur.
> Deinde in his non datur, sicut in libidine, poenitentia, sed quo plus
> utriusque possidetur, eo magis augetur laetitia, et consequenter magis
> ac magis incitamur ad utrumque augendum; si autem spe in aliquo casu
> frustremur, tum summa oritur tristitia. Est denique honor magno
> impedimento eo, quod, ut ipsum assequamur, vita necessario ad captum
> hominum est dirigenda, fugiendo scilicet quod vulgo fugiunt, et
> quaerendo quod vulgo quaerunt homines.
>
> Cum itaque viderem, haec omnia adeo obstare, quominus operam novo alicui
> instituto darem, imo adeo esse opposita, ut ab uno aut altero necessario
> esset abstinendum, cogebar inquirere, quid mihi esset utilius; nempe, ut
> dixi, videbar bonum certum pro incerto amittere velle. Sed postquam
> aliquantulum huic rei incubueram, inveni primo, si hisce omissis ad
> novum institutum accingerer, me bonum sua natura incertum, ut clare ex
> dictis possumus colligere, omissurum pro incerto, non quidem sua natura
> (fixum enim bonum quaerebam), sed tantum quoad ipsius consecutionem.
>
> Assidua autem meditatione eo perveni, ut viderem, quod tum, modo possem
> penitus deliberare, mala certa pro bono certo omitterem. Videbam enim me
> in summo versari periculo, et me cogi, remedium, quamvis incertum,
> summis viribus quaerere; veluti aeger letali morbo laborans, qui ubi
> mortem certam praevidet, ni adhibeatur remedium, illud ipsum, quamvis
> incertum, summis viribus cogitur quaerere; nempe in eo tota eius spes
> est sita; illa autem omnia, quae vulgus sequitur, non tantum nullum
> conferunt remedium ad nostrum esse conservandum, sed etiam id impediunt,
> et frequenter sunt causa interitus eorum, qui ea possident, et semper
> causa interitus eorum, qui ab iis possidentur.[^2]
>
> Permulta enim exstant exempla eorum, qui persecutionem ad necem usque
> passi sunt propter ipsorum divitias, et etiam eorum, qui, ut opes
> compararent, tot periculis sese exposuerunt, ut tandem vita poenam
> luerent suae stultitiae. Neque eorum pauciora sunt exempla, qui, ut
> honorem assequerentur aut defenderent, miserrime passi sunt. Innumeranda
> denique exstant exempla eorum, qui prae nimia libidine mortem sibi
> acceleraverunt.
>
> Videbantur porro ex eo haec orta esse mala, quod tota felicitas aut
> infelicitas in hoc solo sita est; videlicet in qualitate obiecti, cui
> adhaeremus amore. Nam propter illud, quod non amatur, nunquam orientur
> lites, nulla erit tristitia, si pereat, nulla invidia, si ab alio
> possideatur, nullus timor, nullum odium, et, ut verbo dicam, nullae
> commotiones animi; quae quidem omnia contingunt in amore eorum, quae
> perire possunt, uti haec omnia, de quibus modo locuti sumus.
>
> Sed amor erga rem aeternam et infinitam sola laetitia pascit animum,
> ipsaque omnis tristitiae est expers; quod valde est desiderandum
> totisque viribus quaerendum. Verum non absque ratione usus sum his
> verbis: modo possem serio deliberare. Nam quamvis haec mente adeo clare
> perciperem, non poteram tamen ideo omnem avaritiam, libidinem, atque
> gloriam deponere.
>
> De bono vero et summo
> ---------------------
>
> Hoc unum videbam, quod, quamdiu mens circa has cogitationes versabatur,
> tamdiu illa aversabatur, et serio de novo cogitabat instituto; quod
> magno mihi fuit solatio. Nam videbam illa mala non esse talis
> conditionis, ut remediis nollent cedere. Et quamvis in initio haec
> intervalla essent rara et per admodum exiguum temporis spatium durarent,
> postquam tamen verum bonum magis ac magis mihi innotuit, intervalla ista
> frequentiora et longiora fuerunt; praesertim postquam vidi nummorum
> acquisitionem aut libidinem et gloriam tamdiu obesse, quamdiu propter
> se, et non tamquam media ad alia quaeruntur. Si vero tamquam media
> quaeruntur, modum tunc habebunt, et minime oberunt, sed contra ad finem,
> propter quem quaeruntur, multum conducent, ut suo loco ostendemus.
>
> Hic tantum breviter dicam, quid per verum bonum intelligam, et simul
> quid sit summum bonum. Quod ut recte intelligatur, notandum est, quod
> bonum et malum non nisi respective dicantur; adeo ut una, eademque res
> possit dici bona et mala secundum diversos respectus, eodem modo ac
> perfectum, et imperfectum. Nihil enim in sua natura spectatum perfectum
> dicetur vel imperfectum; praesertim postquam noverimus, omnia, quae
> fiunt, secundum aeternum ordinem et secundum certas naturae leges fieri.
>
> Cum autem humana imbecillitas illum ordinem cogitatione sua non
> assequatur, et interim homo concipiat naturam aliquam humanam sua multo
> firmiorem, et simul nihil obstare videat, quominus talem naturam
> acquirat, incitatur ad media quaerendum, quae ipsum ad talem ducant
> perfectionem: et omne illud, quod potest esse medium, ut eo perveniat,
> vocatur verum bonum. Summum autem bonum est eo pervenire, ut ille cum
> aliis individuis, si fieri potest, tali natura fruatur. Quaenam autem
> illa sit natura, ostendemus suo loco, nimirum esse cognitionem unionis,
> quam mens cum tota natura habet.[^3]
>
> Hic est itaque finis, ad quem tendo, talem scilicet naturam acquirere,
> et ut multi mecum eam acquirant conari, hoc est, de mea felicitate etiam
> est operam dare, ut alii multi idem atque ego intelligant, ut eorum
> intellectus et cupiditas prorsus cum meo intellectu et cupiditate
> conveniant; utque hoc fiat, necesse est tantum de natura intelligere,
> quantum sufficit ad talem naturam acquirendam;[^4] deinde formare talem
> societatem, qualis est desideranda, ut quamplurimi quam facillime, et
> secure eo perveniant.
>
> Porro danda est opera morali philosophiae, ut et doctrinae de puerorum
> educatione; et quia valetudo non parvum est medium ad hunc finem
> assequendum, concinnanda est integra medicina; et quia arte multa, quae
> difficilia sunt, facilia redduntur, multumque temporis et commoditatis
> in vita ea lucrari possumus, ideo mechanica nullo modo est contemnenda.
>
> Sed ante omnia excogitandus est modus medendi intellectus, ipsumque,
> quantum initio licet, expurgandi, ut feliciter res absque errore, et
> quam optime intelligat. Unde quisque iam poterit videre, me omnes
> scientias ad unum finem[^5] et scopum velle dirigere, scilicet ut ad
> summam humanam, quam diximus, perfectionem perveniatur; et sic omne
> illud, quod in scientiis nihil ad finem nostrum nos promovet, tamquam
> inutile erit reiiciendum, hoc est, ut uno verbo dicam, omnes nostrae
> operationes simul et cogitationes ad hunc sunt dirigendae finem.
>
> Quaedam vivendi regulae
> -----------------------
>
> Sed quia, dum curamus eum consequi, et operam damus, ut intellectum in
> rectam viam redigamus, necesse est vivere, propterea ante omnia cogimur
> quasdam vivendi regulas, tanquam bonas, supponere, has scilicet.
>
> 1. Ad captum vulgi loqui, et illa omnia operari, quae nihil impedimenti
> adferunt, quominus nostrum scopum attingamus. Nam non parum emolumenti
> ab eo possumus acquirere, modo ipsius captui, quantum fieri potest,
> concedamus; adde, quod tali modo amicas praebebunt aures ad veritatem
> audiendam.
> 2. Deliciis in tantum frui, in quantum ad tuendam valetudinem sufficit.
> 3. Denique tantum nummorum, aut cuiuscumque alterius rei quaerere,
> quantum sufficit ad vitam, et valetudinem sustentandam, et ad mores
> civitatis, qui nostrum scopum non oppugnant, imitandos.
> 4. De diversis percipiendi modis.
>
> Hisce sic positis, ad primum, quod ante omnia faciendum est, me
> accingam, ad emendandum scilicet intellectum, eumque aptum reddendum ad
> res tali modo intelligendas, quo opus est, ut nostrum finem assequamur.
> Quod ut fiat, exigit ordo, quem naturaliter habemus, ut hic resumam
> omnes modos percipiendi, quos hucusque habui ad aliquid indubie
> affirmandum vel negandum, quo omnium optimum eligam, et simul meas vires
> et naturam, quam perficere cupio, noscere incipiam.
>
> Si accurate attendo, possunt omnes ad quatuor potissimum reduci.
>
> 1. Est perceptio, quam ex auditu aut ex aliquo signo, quod vocant ad
> placitum, habemus.
> 2. Est perceptio, quam habemus ab experientia vaga, hoc est, ab
> experientia, quae non determinatur ab intellectu, sed tantum ita
> dicitur, quia casu sic occurrit, et nullum aliud habemus experimentum,
> quod hoc oppugnat, et ideo tanquam inconcussum apud nos manet.
> 3. Est perceptio, ubi essentia rei ex alia re concluditur, sed non
> adaequate; quod fit, cum vel ab aliquo effectu causam colligimus, vel
> cum concluditur ab aliquo universali, quod semper aliqua proprietas
> concomitatur.[^6]
> 4. Denique perceptio est, ubi res percipitur per solam suam essentiam,
> vel per cognitionem suae proximae causae.
>
> Quae omnia exemplis illustrabo. Ex auditu tantum scio meum natalem diem,
> et quod tales parentes habui, et similia; de quibus nunquam dubitavi.
> Per experientiam vagam scio me moriturum; hoc enim ideo affirmo, quia
> vidi alios mei similes obiisse mortem, quamvis neque omnes per idem
> temporis spatium vixerint, neque ex eodem morbo obierint. Deinde per
> experientiam vagam etiam scio, quod oleum sit aptum alimentum ad
> nutriendam flammam, quodque aqua ad eam extinguendam apta sit; scio
> etiam, quod canis sit animal latrans, et homo animal rationale, et sic
> fere omnia novi, quae ad usum vitae faciunt.
>
> Ex alia vero re hoc modo concludimus: postquam clare percipimus, nos
> tale corpus sentire et nullum aliud, inde, inquam, clare concludimus
> animam unitam esse corpori, quae unio est causa talis sensationis;[^7]
> sed quaenam sit illa sensatio et unio, non absolute inde possumus
> intelligere.[^8] Vel postquam novi naturam visus, et simul, eum habere
> talem proprietatem, ut unam eandemque rem ad magnam distantiam minorem
> videamus, quam si eam cominus intueamur; inde concludimus solem maiorem
> esse, quam apparet, et alia his similia.
>
> Per solam denique rei essentiam res percipitur, quando ex eo, quod
> aliquid novi, scio, quid hoc sit aliquid nosse, vel ex eo, quod novi
> essentiam animae, scio eam corpori esse unitam. Eadem cognitione novimus
> duo et tria esse quinque, et si dentur duae lineae uni tertiae
> parallelae, eas etiam inter sese parallelas etc. Ea tamen, quae hucusque
> tali cognitione potui intelligere, perpauca fuerunt.
>
> Ut autem haec omnia melius intelligantur, unico tantum utar exemplo, hoc
> scilicet. Dantur tres numeri; quaerit quis quartum, qui sit ad tertium,
> ut secundus ad primum. Dicunt hic passim mercatores, se scire, quid sit
> agendum, ut quartus inveniatur, quia nempe eam operationem nondum
> oblivioni tradiderunt, quam nudam sine demonstratione a suis magistris
> audiverunt. Alii vero ab experientia simplicium faciunt axioma
> universale, scilicet ubi quartus numerus per se patet, ut in his 2, 4,
> 3, 6, ubi experiuntur, quod ducto secundo in tertium, et producto deinde
> per primum diviso fiat quotiens 6; et cum vident eundem numerum produci,
> quem sine hac operatione noverant esse proportionalem, inde concludunt
> operationem esse bonam ad quartum numerum proportionalem semper
> inveniendum.
>
> Sed mathematici vi demonstrationis prop. 19. lib. 7. element. Euclidis
> sciunt, quales numeri inter se sint proportionales, scilicet ex natura
> proportionis eiusque proprietate, quod nempe numerus, qui fit ex primo
> et quarto aequalis sit numero, qui fit ex secundo et tertio. Attamen
> adaequatam proportionalitatem datorum numerorum non vident; et si
> videant, non vident eam vi illius propositionis, sed intuitive, nullam
> operationem facientes.
>
> De optimo modo percipiendi
> --------------------------
>
> Ut autem ex his optimus eligatur modus percipiendi, requiritur, ut
> breviter enumeremus, quae sint necessaria media, ut nostrum finem
> assequamur; haec scilicet:
>
> 1. Nostram naturam, quam cupimus perficere, exacte nosse, et simul
> tantum de rerum natura, quantum sit necesse.
> 2. Ut inde rerum differentias, convenientias et oppugnantias recte
> colligamus.
> 3. Ut recte concipiatur, quid possint pati, quid non.
> 4. Ut hoc conferatur cum natura et potentia hominis. Et ex istis facile
> apparebit summa, ad quam homo potest pervenire, perfectio.
>
> His sic consideratis videamus, quis modus percipiendi nobis sit
> eligendus. Quod ad primum attinet, per se patet, quod ex auditu,
> praeterquam quod sit res admodum incerta, nullam percipiamus essentiam
> rei, sicuti ex nostro exemplo apparet; et cum singularis existentia
> alicuius rei non noscatur nisi cognita essentia (uti postea videbitur),
> hinc clare concludimus omnem certitudinem, quam ex auditu habemus, a
> scientiis esse secludendam. Nam a simplici auditu, ubi non praecessit
> proprius intellectus, nunquam quis poterit affici.
>
> Quoad secundum; nullus etiam dicendus est, quod habeat ideam illius
> proportionis, quam quaerit.[^9] Praeterquam quod sit res admodum incerta
> et sine fine, nihil tamen unquam tali modo quis in rebus naturalibus
> percipiet praeter accidentia, quae nunquam clare intelliguntur, nisi
> praecognitis essentiis. Unde etiam et ille secludendus est.
>
> De tertio autem aliquo modo dicendum, quod habeamus ideam rei, deinde
> quod etiam absque periculo erroris concludamus; sed tamen per se non
> erit medium, ut nostram perfectionem acquiramus.
>
> Solus quartus modus comprehendit essentiam rei adaequatam, et absque
> erroris periculo; ideoque maxime erit usurpandus. Quomodo ergo sit
> adhibendus, ut res incognitae tali cognitione a nobis intelligantur,
> simulque ut hoc quam compendiose fiat, curabimus explicare.
>
> References
> ----------
>
> [^1]: Potuisset haec latius et distinctius demonstrari, distinguendo
> scilicet divitias, quae quaeruntur vel propter se vel propter
> honorem vel propter libidinem vel propter valetudinem et augmentum
> scientiarum et artium. Sed hoc ad suum locum reservatur, quia huius
> loci non est, haec adeo accurate inquirere.
>
> [^2]: Haec accuratius sunt demonstranda.
>
> [^3]: Haec fusius suo loco explicantur.
>
> [^4]: Nota, quod hic tantum curo enumerare scientias ad nostrum scopum
> necessarias, licet ad earum seriem non attendam.
>
> [^5]: Finis in scientiis est unicus, ad quem omnes sunt dirigendae.
>
> [^6]: Hoc cum fit, nihil de causa intelligimus praeter id, quod in
> effectu consideramus. Quod satis apparet ex eo, quod tum causa non
> nisi generalissimis terminis explicetur, nempe his: ergo datur
> aliquid; ergo datur aliqua potentia etc.; vel etiam ex eo, quod
> ipsam negative exprimant: ergo non est hoc vel illud etc. In secundo
> casu aliquid causae tribuitur propter effectum, quod clare
> concipitur, ut in exemplo ostendemus; verum nihil praeter propria;
> non vero rei essentia particularis.
>
> [^7]: Ex hoc exemplo clare videre id est, quod modo notavi. Nam pr illam
> unionem nihil intelligimus praeter sensationem ipsam, effectus
> scilicet, ex quo causam, de qua nihil intelligimus, concludebamus.
>
> [^8]: Talis conclusio quamvis certa sit, non tamen satis tuta est, nisi
> maxime caventibus. Nam nisi optime caveant sibi, in errores statim
> incident. Ubi enim res ita abstracte concipiunt, non autem per veram
> essentiam, statim ab imaginatione confunduntur. Nam id, quod in se
> unum est, multiplex esse imaginantur homines. Nam iis, quae
> abstracte, seorsim et confuse concipiunt, nomina imponunt, quae ab
> ipsis ad alia magis familiaria significandum usurpantur; quo fit, ut
> haec imaginentur eodem modo ac eas res imaginari solent, quibus
> primum haec nomina imposuerunt.
>
> [^9]: Hic aliquanto prolixius agam de experientia, et empiricorum et
> recentium philosophorum procedendi methodum examinabo.
>
>
>
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "pandoc-discuss" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to pandoc-discuss+unsubscribe-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To post to this group, send email to pandoc-discuss-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFF+G/Ez6ZCGd0@public.gmane.org
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/pandoc-discuss/4a23cf95-f0a1-481c-90a7-38ae76ca56ce%40googlegroups.com.
For more options, visit https://groups.google.com/d/optout.
[-- Attachment #1.2: Type: text/html, Size: 23533 bytes --]
^ permalink raw reply [flat|nested] 5+ messages in thread
end of thread, other threads:[~2019-06-01 17:28 UTC | newest]
Thread overview: 5+ messages (download: mbox.gz / follow: Atom feed)
-- links below jump to the message on this page --
2019-05-25 22:57 link-citations in ICML writer nathan.artist-s8PdfxpoPdHk1uMJSBkQmQ
[not found] ` <courier.5CE9C86C.000037B7-s8PdfxpoPdHk1uMJSBkQmQ@public.gmane.org>
2019-05-26 17:55 ` mb21
[not found] ` <5d9a4c7a-92fa-490a-999a-e8cd2efd508e-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
2019-05-26 19:51 ` Nathan
[not found] ` <4b258fea-27c1-478e-8ddf-881200ced51c-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
2019-05-27 5:30 ` Nathan
[not found] ` <ce1beb61-a8dc-4781-a0b0-2a0010c3bf97-/JYPxA39Uh5TLH3MbocFFw@public.gmane.org>
2019-06-01 17:28 ` Nathan
This is a public inbox, see mirroring instructions
for how to clone and mirror all data and code used for this inbox;
as well as URLs for NNTP newsgroup(s).